Prolog.

Dawno, dawno temu… tak właśnie zaczyna się większość bajek, które czytano nam w dzieciństwie. Historia, którą chciałabym Wam opowiedzieć jest w pewnym sensie bajką. Bajką dziejącą się w naszych czasach. Za górami, za lasami, za oceanem, w dalekim kraju zwanym Wielką Brytanią, w dużym miasteczku nazywanym Londynem, żyła dwójka naszych bohaterów. On – książę i Ona – dziewczyna z niższych sfer. On, chłopak z wielkiego świata, przystojny, kochany przez miliony. Ona, piękna, utalentowana, odrzucona.  Ich spotkanie, całkiem przypadkowe zmieniło życie obojga. Spotkanie to nauczyło tych dwoje bardzo wiele. A Nam ta historia opowiada o najważniejszych w życiu człowieka wartościach. Miłość, przyjaźń, poświęcenie. To tylko niektóre umiejętności, których nauczył się książę i dziewczyna. Bajki, które słyszeliśmy w dzieciństwie bardzo często kończyły się dobrze. Najczęściej bohaterzy „żyli długo i szczęśliwie”. Jednak czy nasza bajka, będzie bajką pozytywną? Czy książę i dziewczyna, oboje przekonani o życiu w złych czasach, odnajdą samych siebie w tych zabieganych czasach? Czy Ona będzie miała na tyle odwagi by odnaleźć się w Jego świecie? Czy on będzie potrafił odnaleźć się w świecie, w którym musi żyć Ona? Czy miłość naprawdę zwycięży wszystkie przeszkody? Czy możliwe jest zakochanie, prawdziwie romantyczne, bajkowe w erze pieniędzy, kariery i egoizmu? Czy, gdy odnajdą siebie, uleczą się nawzajem?

„Nikt nie zaprzeczy, że Kopciuszek miał wyjątkowo smutne dzieciństwo. Wredne przyrodnie siostry, praca ponad siły i straszna macocha. Poza tym, że musiała zatruwać się, wyciągając popiół z popielnika, to na dodatek nie miała kanału MTV.”